Lise weet het niet zo goed, hoe leven gaat. Niet als ze vijftien is, maar evenmin als late twintiger. Ze vindt nochtans dat ze eigenlijk geen reden tot klagen heeft, zoals de meeste mensen die proberen sterk te zijn en het goed te doen. Dus zij gaat door, en probeert diegene te worden die ze denkt te moeten zijn. Let op mijn woorden is een roman over hoe de start van ons bestaan onontkoombaar het vervolg bepaalt, zelfs als dat een blinde vlek blijft. Over families die de rangen sluiten. Over morsige liefde en echte connectie. Over de onontkoombaarheid van verlies en het belang van blijven zoeken. Over de angst om te dromen en een diep verlangen naar beter dat misschien wel bestaat voor wie weigert op te geven. Misschien. Een verhaal dat alles blootlegt, behalve dat wat je verwacht. Griet Op de Beeck is sinds haar gelauwerde debuutroman Vele hemels boven de zevende (2013) niet meer weg te denken uit de Nederlandse en Vlaamse letteren. Zij verkocht reeds meer dan 1,5 miljoen boeken. Haar werk wordt verfilmd, bewerkt voor toneel en vertaald in negen talen. Let op mijn woorden is haar vierde roman. Over Het beste wat we hebben: ‘Misschien wel het knapste is dat het geen ik-document vol ellende is, maar een volwaardige zelfstandige roman, met evenveel diep ontroerende als vermakelijke...
new
Al verkrijgbaar vanaf € 19,99.
| Aanbieder | Prijs | ||
|---|---|---|---|
| 1 nummer voor € 19,99 | Bestellen |
Het inzicht was vers, het dampte nog. Olivia trok haar zwarte jurk recht en keek naar haar dochter. De ogen gezwollen, de neus rood rond de vleugels van al dat gewrijf met papieren zakdoekjes, een likje gemist snot glanzend bij haar bovenlip. Roos had...
Vijftien heel verschillende mensen. Allemaal op een bepalend moment in hun leven, zo’n moment waarop de dingen ontploffen of imploderen, stilvallen of deblokkeren, kapotgaan of ten goede keren. Gij nu gaat over wurgende eenzaamheid. Over vluchten en...
De zitting was in volle gang, maar Lucas stond op en liep de raadkamer uit. Hij stapte in zijn auto en zonder veel nadenken reed hij naar de brug, die brug waar elk jaar gemiddeld veertienenhalf mensen af sprongen. Het beste wat we hebben is een boek...
