Fietst u een stukje mee?

Ze vertelde welke symptomen zij had en: ‘Je raakt er nooit aan gewend, want je wordt alleen maar slechter. Je leert je lichaam wel kennen en zoekt allerlei foefjes.’ Ik vond het knap hoe ze zo positief kon blijven. ‘Nou’, gaf ze toe, ‘ik heb ook mijn minder goede momenten.’ ‘Dat kan ik me goed voorstellen als ik dit soort dingen hoor’, zei ik tegen haar. Daarna heb ik haar geholpen met omkleden en naar bed gaan.Dankzij deze cliënt heb ik veel geleerd over de ziekte van Parkinson. Natuurlijk staat er informatie op internet, maar dat is heel anders dan dat je er in het echt mee te maken krijgt. Ook realiseer je je dat je niet moet oordelen over iemand als je hem niet kent.Sonja Muller Kobold (1983) beschrijft in dit boek, vanuit haar eigen beleving, rare, leuke, moeilijke en hartverwarmende situaties die zij heeft ervaren in de tien jaar dat zij werkzaam is bij Thuiszorg Omring in Den Helder. Naast respect en begrip voor het werk hoopt ze dat mensen door het lezen enthousiast worden en kiezen voor een baan in de zorg. Want ondanks de toenemende regels, verplichtingen en de werkdruk stapt zij elke avond met een goed gevoel haar bed in. Want het gaat om de cliënten. Haar cliënten. En ze zegt: ‘Er gaat geen dag voorbij dat ik niet met ze heb gelachen.’

new

Al verkrijgbaar vanaf € 14,90.