Frits Bernhard Hotz schreef bijna uitsluitend korte verhalen. Ze kenmerken zich door dezelfde humor en afstandelijkheid die doorklinken in zijn stem, en een soberheid in de beste traditie van Nescio en Elschot. Eb en vloed, aantrekken en afstoten, streven...
Ernstvuurwerk (1978) sluit naadloos aan bij het in 1976 enthousiast ontvangen debuut Dood weermiddel en andere verhalen. Hotz bewees ermee geen curieuze eendagsvlieg te zijn, maar een schrijver met een consequent volgehouden stijl en een bijzonder eigen...
Iets moois wat blijft is, om met Hotz te spreken, een geschenk van de goden. Of de mooie verhalen van Hotz blijven is dus niet aan ons, en zelfs niet aan de jury van de P.C. Hooft-prijs. Een klein duwtje richting eeuwigheid is die bekroning misschien...
